Χάρτης - Τίργκου Ζίου (Târgu Jiu)

Το Τίργκου Ζίου (Tîrgu Jiu ή Târgu Jiu) είναι πόλη στη Ρουμανία. Είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας Γκορζ, η οποία βρίσκεται στα νότια δυτικά Καρπάθια Όρη. Η πόλη έχει πληθυσμό 78.547 και είναι κτισμένη στις όχθες του ποταμού Ζίου. Στην περιοχή υπήρχε Ρωμαϊκός οικισμός επειδή η πόλη βρίσκεται σε ένα από τα σημαντικότερα περάσματα της Τρανσυλβανία μέσω των Καρπαθίων. Η πρώτη αναφορά της πόλης γίνεται το 14ο αιώνα. Στην πόλη γεννήθηκε ο Ρουμάνος γλύπτης Κονσταντίν Μπρανκούζι.

Η πόλη πήρε το όνομά της από τον ποταμό Ζίου, που τη διασχίζει. Στην αρχαιότητα υπήρχε ένα Δακικό χωριό στην περιοχή της σημερινής πόλης, περιβαλλόμενο από δάση. Μετά τη Ρωμαϊκή κατάκτηση της Oλτενίας (101-102 μ.Χ.), στρατιωτικές μονάδες στάθμευαν γύρω από τους σημαντικούς δρόμους της περιοχής. Κατά τη διάνοιξη της σιδηροδρομικής γραμμής Τίργκου Ζίου - Ροβινάρι στο νότιοανατολικό τμήμα της πόλης βρέθηκαν ψηφιδωτά, νομίσματα, κεραμικά και ρωμαϊκά τούβλα. Αυτό και αρχαίες μαρτυρίες τεκμηριώνουν την άποψη ότι το Τίργκου Ζίου ήταν μια εμπορική πόλη ("vicus"), όταν ανήκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ενας πολύ σημαντικός δρόμος που συνδέει το Δούναβη με την Τρανσυλβανία περνά από την πόλη, έτσι ώστε οι ιστορικοί πιστεύουν ότι μέρος του ρωμαϊκού στρατού υπό την ηγεσία του Τραϊανού στάθμευσε και στη συνέχεια προσπέρασε τη σημερινή θέση της πόλης.

Μετά την απόσυρση του ρωμαϊκού στρατού το 271, η πόλη παρέμεινε στη Ρωμαϊκή ζώνη επιρροής, κυρίως λόγω της εμπλοκής του Μεγάλου Κωνσταντίνου στο Ολτενία, που προσπάθησε να την υπαγάγει υπό την αυτοκρατορική εξουσία. Η σημασία της διατήρησης αυτής της ζώνης υπό τον έλεγχο της Ρώμης υπογραμμίστηκε με την απόφαση του Κωνσταντίνου να οικοδομήσουμε μια δεύτερη γέφυρα στο Δούναβη μεταξύ της σημερινής Κοράμπια (τότε Σουτσιδάβα) και της Βουλγαρικής πόλης Γκίγκεν. Είχε μήκος πάνω από 2400 μέτρα, μια από τις μεγαλύτερες όλων των εποχών.

Το 13ο αιώνα η περιοχή αυτή ήταν υπό την εξουσία του Λιτοβόϊ, ενός Βλάχου (Ρουμάνου) βοεβόδα, του οποίου επικράτεια ήταν η βόρεια Ολτενία. Αυτός αναφέρεται για πρώτη φορά σε ένα δίπλωμα που εκδόθηκε από το Βασιλιά Μπέλα Δ΄ της Ουγγαρίας (1235-1270) στις 2 Ιουλίου 1247. Τοο 1277 (ή μεταξύ 1277 και 1280) ο Λιτοβόϊ ήταν σε πόλεμο με τους Ούγγρους για εδάφη, που ο Βασιλιάς Λαδίσλαος Δ΄ της Ουγγαρίας (1272-1290) διεκδικούσε για το στέμμα και για τα οποία ο Λιτοβόϊ αρνήθηκε να πληρώσει φόρο και τελικά σκοτώθηκε στη μάχη.

Η πρώτη γραπτή αναφορά της πόλης εμφανίζεται σε ένα έγγραφο που χρονολογείται από τις 23 Νοεμβρίου 1406 σε μια διαταγή που υπογράφεται από τον Μίρτσεα τσελ Μπατράν. Από το 1497 η πόλη ήταν έδρα της Επαρχίας Γκορζ.

Στον Κονσταντίν Μπρανκούζι, που είχε ζήσει εδώ ως παιδί, ανατέθηκε να συμβάλει σε ένα μνημείο για τους μαχητές του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, που ονομάζεται Calea Eroilor / Οδός Ηρώων και ολοκληρώθηκε το 1938. Τα μεγάλα γλυπτά του είναι σήμερα τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα του Τίργκου Ζίου : Ο Πίνακας της Σιωπής, η Πύλη του Φιλιού και η Απειρη Στήλη''. Το τελευταίο φαίνεται στο μεσαίο τμήμα του θυρεού της πόλης.

Τη δεκαετία του 1950 ο Κομμουνιστής δήμαρχος σχεδίαζε να κατεδαφίσει την "αστική" τέχνη του Μπρανκούζι, αλλά το σχέδιο δεν πραγματοποιήθηκε.

Από τη δεκαετία του 1960, η επιφανειακή εξόρυξη άνθρακα συνέβαλε στην ταχεία αύξηση του πληθυσμού. Άλλες τοπικές βιομηχανίες είναι ξύλου, κατασκευής μηχανών, υφασμάτων, γυαλικών και δομικών υλικών (τσιμέντο, τούβλα και κεραμίδια).

Το 1992 ιδρύθηκε ένα πανεπιστήμιο που πήρε το όνομά του Μπρανκούζι. Στην πόλη εκτίθενται τέσσερα έργα του.